Welkom op een lege tafel, poëziewebsite van Eric van Loo. Eric overleed op 12 mei 2021. Op zijn verzoek blijft deze website nog een tijd bestaan en is een selectie van zijn laatste gedichten toegevoegd. De website blijft zoveel mogelijk intact, wat betekent dat de ik-vorm niet is aangepast, alsof hij zelf nog aan het woord is. En zo is het ook. Eric schetste zijn eigen biografie aldus, zijn collega’s bij Meandermagazine schreven dit in memoriam. Dicht-vriendin Elly-Ann van Luxemburg schreef dit rouwdicht. Robin van Kerkhof schreef Wie erft Erics sensitieve ziel? Reageren op deze website blijft mogelijk. Namens Eric, Robert Oosterhuis.
In de laatste fase van zijn leven publiceerde Eric gedichten op Facebook. In oktober verschijnt een bundel met een selectie uit deze gedichten bij Uitgeverij Anderszins onder de titel Iets kleins volstaat. De bundel is hier te bestellen.
Dit is Erics eigen eerdere selectie uit de Facebook-gedichten:
Vederlicht – wanneer er een engel op je pad komt
Nocturne – over de God van de Genade
Scarlatti – bij een uitvoering van een klaviersonate
Onder een grauwe hemel – als opeens de sluier wegvalt
Discipline – het donkere hout, de geur van boenwas
Ode aan het lijf – je wankelt, hapert, laat me beven
Laatste door Eric zelf geplaatste gedichten:
- Op het oog – een kleine vingeroefening over verschillen in grootte bij het waarnemen
- 2020 – Een ietwat rekenkundig gedicht, mede ingegeven door de wiskundige manier waarop de coronacrisis wordt aangevlogen.
- Uitverkoren – In deze tijden van corona wordt veel feel-good poëzie gepost. Maar er is ook een andere kant.
- Quarantaine – een oud gedicht dat door de coronacrisis opeens een nieuwe betekenis krijgt
- Ongerijmd – genomineerd voor de Willem Wilmink Dichtwedstrijd 2020
- Pastorale – een poëtische impressie van de zesde symfonie van Beethoven, wiens 250e geboortedag dit jaar herdacht wordt
- De bedreigde zwaan – geschreven bij een foto van Nico Bierlaagh voor: Polder van Eemnes – een fotoboek met gedichten
- For Emily – een eigen bewerking van ‘Ample make this bed’ van Emily Dickinson, met overzicht van andere vertalingen
- Centrale sensitisatie – moet je fysieke signalen altijd serieus nemen? Een gedachte-oefening.
- In herhaling – een gedicht over de VAR, dat bij nader inzien niet alleen maar over voetbal gaat
- De polder van Eemnes – een oud gedicht, opgediept in verband met het gelijknamige project van fotograaf Nico Bierlaagh
- Metamorfose – ‘ik word een hond, ik weet het zeker / zoals alleen een hond iets zeker weet’
- Eencellige bekentenis – geschreven in een cel van de Haarlemse Koepelgevangenis tijdens de manifestatie ‘Open de Koepel’.
- De lege stad – gedicht over de razzia van Rotterdam, dat bij scholieren soms vragen oproept
- Huisarrest – 14 oktober 2018 voorgedragen in een cel van de oude Haarlemse koepelgevangenis
Laatst geplaatst op de afdeling ‘Kwetsbaar lichaam’:
- Een opstandige onderdaan – Jabik Veenbaas: het gekwetste lichaam neemt zelf het woord
- Een tekort aan lichaam – Lucienne Stassaert: het oud geworden lichaam voelt ‘vermoeid vreemd’ aan
- Welkom in het Rijk der zieken – Hanna Bervoets: Hoewel geen poëzie, toch zo’n belangrijk boek dat het een korte bespreking krijgt in de afdeling ‘Kwetsbaar lichaam’
- Spreekuur – Gerrit Achterberg: een haarscherpe analyse van de machtsverhoudingen binnen de spreekkamer
Laatst geplaatst op de afdeling ‘Ouder worden in de poëzie’:
- Victor Vroomkoning – Wachten op de nacht
- Lucienne Stassaert – Een tekort aan lichaam
- Frederik van Eeden – Mijn handen
Een lege tafel bestaat inmiddels ruim 10 jaar. Op deze website plaats ik regelmatig eigen gedichten en updates over poëtische activiteiten. Daarnaast is er een uitgebreide afdeling met poëzie over de ouderdom, waarin mijn werk als psycholoog in de ouderenzorg en mijn belangstelling voor de poëzie samenkomen. Deze afdeling trok van meet af aan veel bezoekers. Nog steeds ontdek ik op onverwachte momenten nieuwe gedichten over dit thema. Overigens houd ik me aanbevolen voor aanvullingen: er zijn zeker nog gedichten van oudere dichters en gedichten over de ouderdom die ik over het hoofd heb gezien, en die hier een plaats verdienen.
Nieuw is de afdeling ‘Kwetsbaar lichaam’. Hier verzamel ik gedichten over ziekte en gezondheid, over de beleving van veranderingen in het lichaam, de vragen die dat oproept, zowel bij patiënten als bij hun omgeving. Om met Kopland te spreken: ‘Lichaam, waar breng je me heen?’
In de loop van 2018 heb ik mijn oude website overgezet naar WordPress. De aanleiding hiervoor was mijn recente ervaring met WordPress bij mijn redactiewerk voor Meander. Dit leidde tot de weblog een lege bladzij, en dat smaakte naar meer. Een frisse start betekende ook: een nieuwe selectie. De website in oude vorm, met heel veel gedichten, is hier te vinden.
Mijn bundel De regels van het spel is nagenoeg uitverkocht. Stuur een bericht voor één van de laatste exemplaren.
#gedicht #dichter Lunetten #Utrecht #gedicht over lichamelijke klachten #poëzie #gedicht over ouderdom #reimvrees #poeziekte #oudere dichters