In herhaling


Na zijn ongekende scheppingsdrang
rustte God een dag of wat uit.
Een leger roomblanke engelen
zweefde door het ongeregeld luchtruim.
De wereld raakte meer en meer in de war.
Diep in blessuretijd schiep God de VAR.

Als de slang niet voor zijn beurt had gesproken
hoefde Eva haar weelde niet te bedekken.
Als de wind uit een andere hoek was gekomen
was Kaïn voor eeuwig een tevreden man.
De plagen van Egypte, God bekeek het zevenmaal
in slow-motion, vanuit een andere hoek.

Het paradijs lag binnen handbereik,
de mussen tsjilpten in de heg.
Elk mensenkind kreeg kans op kans
en werd als koning in de wieg gelegd.
Die paal had daar nooit mogen staan.
Niets stond Rensenbrink nog in de weg.


Dit gedicht is geschreven ten tijde van het WK vrouwenvoetbal 2019. Vooral tijdens Frankrijk – Nigeria maakte de VAR het bont. Makkelie fluisterde niet alleen arbiter Melissa Borjas in, dat er een penalty gegeven moest worden, maar liet de gemiste penalty ook nog eens overnemen omdat doelvrouw Chiamaka Nnadozie te vroeg haar doellijn verliet bij de strafschop.

Sinds ik dit gedicht schreef zie ik de VAR overal. Onze behoefte de geschiedenis te herschrijven, het geloof in één uiteindelijke waarheid. De nieuwe rapportage van het Joint Investigation Team waarin wordt opgeroepen de verantwoordelijken te berechten. Alsof het geen oorlog was (is). Alsof we daarmee de overledenen tot leven kunnen wekken.

Ook het ongeldig verklaren van de uitslag van de burgemeestersverkiezing in Istanbul was een mooi VAR-momentje. Erdogan liet de strafschop overnemen. Maar ook in tweede instantie ging de bal er gelukkig niet in.

Reacties zijn gesloten.