Tijdens de lunchpauze het klimaatprobleem opgelost.
Ik liep over een beschaduwde laan, zo’n eindeloze
waar de rijken wonen.
Lopen zoals vroeger in de speeltuin.
Je loopt over het asfalt en de wereld
draait als een tollende ton
weg onder je voeten.
Stel je voor!
Eén miljard Chinezen op het Plein van de Hemelse Vrede.
Armen losjes langs het lijf, de blik gericht op het punt
waar de zon opkomt.
Als iemand het sein geeft komen twee miljard voeten
langzaam in beweging, brengen de aarde lichtjes
uit balans.
De poolkappen groeien weer aan, de seizoenen
komen terug, de zeespiegel daalt
totdat iemand zachtjes tot stilstand maant.
De lunchpauze is voorbij.
Tijd om aan het werk te gaan.
Dit gedicht kreeg de eerste prijs bij de wedstrijd ‘Duurzaam dichten’. Het thema voor deze wedstrijd was ‘Levenskunst voor een bewoonbare aarde’. De prijsuitreiking vond plaats op zondag 3 februari 2013 in de Mozes en Aäronkerk in Amsterdam.
Het gedicht is op muziek gezet door singer-songwriter dyzack, en werd door hem bij de prijsuitreiking ten gehore gebracht. Die uitvoering is hier terug te zien.
Het juryrapport:
Eric van Loo zond meerdere gedichten in. Voor zijn gedicht ‘Vandaag’ had de jury een eervolle vermelding in gedachten. “Echter, een gewoon paar schouders kan maar net de roem van zo’n eerste prijs dragen, vandaar dat we die eervolle vermelding even vergeten en Van Loo de eerste prijs toekennen. Die is voor een gedicht dat door een van de juryleden ‘een kosmopolitische fantasie tijdens de lunchpauze’ werd genoemd. Het dankt zijn bekroning aan de soepele manier waarop het de ernst van het klimaatprobleem en de overbevolking en de kloof tussen arm en rijk en verandert in kinderspel. Ook de herinnering aan de ‘loopton’, een lichtelijk verraderlijke attractie in de speeltuin, die we allemaal kennen, maar niet meer paraat hadden, draagt bij aan het effect van dit gedicht. En dan het vlot geschetste beeld van één miljard Chinezen die met hun voeten de wereldbol een andere draai geven. Het is allemaal met schwung bedacht en neergeschreven, zoals het met oplossingen van wereldproblemen zou moeten. Ban Ki Moon in de huid van Kees de Jongen. Zo stellen we ons Archimedes ook voor. De Duurzaam Dichten Poëzieprijs 2013 is gewonnen door Eric van Loo.”