2020


Vanaf dag 1 was dit jaar maar zozo.
Puntig klonk het twintigtwintig.
Scherpslijpers sommeerden streng
tweeduizendzoveel. Dat je het maar weet.

2 februari bracht rekenaars in extase.
Wat een symmetrie! Daar kon geen π-dag tegenop.
Hadden ze maar hun mond gehouden.
Rond 14 maart ging het jaar op slot.

Nieuwe data doen de ronde. 6 april.
28 april. Er lijkt geen einde aan te komen.
Slechts één ding staat een beetje vast.
31 december. Dat je het maar weet.


Een ietwat rekenkundig gedicht, geïnspireerd op het visuele rijm 2020 – zozo.

Maar ook ingegeven door de wiskundige manier waarop de coronacrisis wordt aangevlogen. Waarin bijvoorbeeld 108 nieuwe sterfgevallen begroet worden als ‘een minder snelle toename’. En waarin grafieken als hieronder gretig op de sociale media worden gedeeld. Het gaat om modellen en exponentiële groei. Gewoon extrapoleren (lineaire groei) is uit den boze. Het begrip ‘werkelijkheid’ wordt van dag tot dag herschreven, net zoals vroeger de geschiedenis. Waarmee ik overigens niet wil zeggen, dat de virologen ongelijk hebben. Dat blijkt helaas uit landen en gebieden waar te laat restricties werden ingevoerd.

Reacties zijn gesloten.