Met een paar klikken
hangen we boven de wolken,
verlaten we alle staten
en kantelen de aarde
die nadert en nadert.
Zolang ik het roer omklem
ken ik geen hoogtevrees.
Van alle landen en steden
precies deze coördinaten.
Ik herken het hart van Utrecht,
de golvende lijn van de Oude Gracht.
Daarnaast, vierkanter dan vierkant
de contouren van Hoog Catharijne.
Iemand is mij voor geweest,
heeft zijn schotel achteloos geparkeerd,
stapelt schoorstenen en luchtkokers
op rommelige daken, vergeet zijn ladders
in een symfonie van bruin en grijs.
Met een paar klikken verlaat ik de stad
die groeit en bruist
en verandert.
Prijs voor de beste inzending over Hoog Catharijne / het stationsgebied bij de SLAU HC-trofee 2007