Nee, ik ben Fernando Ricksen niet
die achterovervalt bij de aftrap
maar toch in een kolkend stadion
op handen gedragen.
Ook draag ik geen enkelband
die mij in mijn vrijheid beperkt,
voor welke overtreding
zou ik moeten boeten?
Een slang hoor je niet klagen
wanneer hij geplooid
en gekooid in afgemeten
porties zijn dagen slijt.
Kan iets dan zonder oorzaak
gebeuren, is er een gevolg
dat koninklijk en soeverein
zijn eigen einde en begin kan zijn?
foto: Maarten Willems
Tijdens de manifestatie ‘Open de Koepel’ ben ik één van de 20 dichters die op zondagmiddag 14 oktober 2018 enkele uren in een cel wordt opgesloten om aan een gedicht over de gevangenis te werken. De dichters mochten daarbij ook een eerder geschreven gedicht over de gevangenis voordragen aan bezoekers. Het gedicht ‘Huisarrest’, dat ik voorjaar 2015 schreef, leek me hier wel op zijn plaats.
Het gedicht beschrijft hoe een steeds kleinere leefwereld als gevangenschap wordt ervaren. Hoe uiteindelijk het lichaam zelf een gevangenis kan worden.
Voor de niet-voetballers onder ons: Fernando Ricksen was een Nederlandse voetballer die in zijn beste jaren (2000 – 2005) uitkwam als rechtsback voor de Glasgow Rangers. In 2013 werd bij hem de ziekte ALS vastgesteld. Januari 2015 verrichte hij de aftrap in het voor hem georganiseerde benefietduel tussen het Rangers Select-team en Fernando’s All Stars.