Als de sneeuw niet meer
Smelten wil,
Een boterham met dubbel jam
De mond niet opent,
– een oog kijkt eerder scheel
naar een gebroken ruit –
Dan hangt men lakens voor het raam,
De kille bloedsomloop
Zakt naar de modder,
Er is geen wakker worden aan.
Jan Wolkers (1925–2007)
Uit: Wintervitrines (2003)
Uitgever: De Bezige Bij
Bijzonder in dit gedicht is de open, accepterende houding naar de dood, dwars door de rauwe formuleringen heen. Wolkers (1925-2007) blijft Wolkers. Het gedicht maakt onderdeel uit van ‘Een drieluik van herinnering en dood’. Onno Blom wijst in zijn bijdrage aan Trouw d.d. 24 oktober 2007 op het voorspellende karakter van het gedicht: ‘Het lijkt zijn eigen dood precies te beschrijven, inclusief de boterham met jam.’